Ostatnio na głównej stronie Na Krańcach Świata pojawiła się papuga. Świeża jest. Przywiozłem ją z ostatniego wyjazdu do Peru i Boliwii (wróciłem przedwczoraj). Wyprawa była komercyjna – miałem ze sobą 12 osób. Zawsze gdy pakuję fotograficzny plecak na wyprawę, na której jestem przewodnikiem próbuję oszukać samego siebie. Powtarzam sobie: „Tym razem będzie inaczej, na pewno znajdę czas na fotografowanie”. Bzdura. Zawsze jest tak samo.
Dziś zadanie dla was, napiszcie kto jest autorem tej fotografii. A było tak:
Sierra Nevada el Cocuy na pograniczu kolumbijsko-wenezuelskim to jedne z najciekawszych gór w jakich byliśmy. Miejsce to charakteryzuje się specyficznymi warunkami atmosferycznymi – rano niebo jest bezchmurne, a w okolicach południa wszystko zostaje opanowane przez chmury i gęstą mgłę. I tak codziennie.
Zdjęcie Agnieszki wykonane w argentyńskiej Patagonii u stop kultowej dla wspinaczy góry Cerro Torre. Pewnie znacie ją z filmu “Krzyk Kamienia” Herzoga, gdzie nazwano ją złodziejką palców. Nie jest może najwyższa, nie przekracza czterech tysięcy metrów, ale panujące na niej warunki pogodowe są jednymi z najpodlejszych na świecie.
Zgodnie z tytułem tego piątku mamy dla was niespodziankę. Nagranie śpiewu przewodników i tragarzy, którzy pomagali osiągnąć szczyt prowadzonej przeze mnie grupie. Ich radości nie da się porównać z niczym co miałem okazję podziwiać na kilku kontynentach. Kilimandżaro i związani z nią ludzie to historia na tyle ciekawa, że będę musiał poświęcić jej koniecznie osobny wpis. A tymczasem – zamknijcie oczy i uruchomcie wyobraźnię!
W trakcie wyprawy na Kilimandżaro na drodze Machame biwakuje się w obozie Barranco. To prawdopodobnie z tego miejsca rozpościera się najwspanialszy widok na masyw Kibo. Gdy prowadzona przeze mnie grupa powoli przygotowywała się do snu w namiotach zachęcony gwieździstą nocą postanowiłem sfotografować najwyższą górę Afryki.
Już dobre kilka lat temu pojechaliśmy z Agnieszką na Kubę. Ze sobą mieliśmy rowery i plan by na nich przejechać wyspę. Karkołomny tym bardziej, że dla mnie była to pierwsza podróż rowerowa w życiu! Był to czas naszej fascynacji szerokim kątem co tylko potwierdza ta fotografia. Nie dysponowaliśmy wówczas pełną klatką – naszym głównym aparatem był wysłużony już wówczas amatorski model 40D.
Idzie nowe! Nie ma się co oszukiwać – formuła starej wersji strony wypaliła się już dawno temu. Choć bardzo ją polubiliśmy (mamy nadzieję, że wy też) byliśmy świadomi jej wad. A teraz? Tadaaam! Na Krańcach Świata w nowej odsłonie! Więcej materiałów, duże fotografie, testy ekwipunku, ale przede wszystkim blog, który obiecujemy częściej uzupełniać. Rozgośćcie się […]
